Ćwiczenia z przetrwania/Exercises in survival

​

When you turn up the music, you start speaking more loudly. When you are in a busy city area, you need to use stronger sound intensity to make communication possible. We start shouting and the chaos gets greater. Additionally, we are attacked from everywhere, from the press, television, the Internet, suffocating in 'the smog' of the meaningless content. Submitting to this trend causes the intensification of the problem and increases the chaos.
In our performance, we propose an alternative approach to the problem. Acting the other way round, thinking in the utopian way, if we all start turning ourselves down, the chaos will start weakening. The chaos will need to ease off itself to be able to hear our sounds, our message. The chaos will learn to hear. And then we have got the chance to learn to hear as well. We will hear each other.

*****

Jak podgłaśniasz muzykę, zaczynasz głośniej mówić, gdy jesteś w ruchliwym miejscu w mieście, musisz operować mocniejszym natężeniem dźwięku, by móc się skomunikować.  Zaczynamy krzyczeć,  a chaos staje jeszcze większy. Dodatkowo jesteśmy atakowani zewsząd, z prasy, telewizji, internetu, dusząc się w „smogu” nieistotnych treści. Gdy poddajemy się temu trendowi powoduje to intensyfikację problemu, powiększanie się chaosu.

W naszym performance  proponujemy odmienne podejście do problemu. Działając w druga stronę, myśląc utopijnie, jeśli wszyscy zaczniemy się ściszać, chaos zacznie słabnąć. Chaos będzie musiał  sam zelżeć, żeby móc usłyszeć nasze dźwięki, nasz komunikat. Chaos nauczy się słuchać.

Mamy wtedy szansę nauczyć się słuchać, usłyszymy siebie.